Κατέθεσε στο δημοτικό συμβούλιο Μεταμόρφωσης η Συμμαχία Πολιτών
Με επιστολή της στην πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Μεταμόρφωσης, κα Χαρά Κοντοσώρου, η Συμμαχία Πολιτών για τη Μεταμόρφωση ζητά τη μετονομασία της οδού Ι. Ράλλη (δωσίλογος πρωθυπουργός της Κατοχής, καταδικασμένος σε ισόβια) σε Γιάννη Ρίτσου (αντιστασιακός, ένας εκ των μεγαλυτέρων ποιητών της Ελλάδας).
Η επιστολή είναι η ακόλουθη:
Προς την πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ. Χαρά Κοντοσώρου
Αξιότιμη κ. Πρόεδρε,
σε προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο είχα επισημάνει την αναγκαιότητα μετονομασίας της οδού Ι. Ράλλη, σημειώνοντας ότι δεν περιποιεί τιμή για την πόλη μας η ονομασία μιας οδού με το όνομα ενός δωσίλογου, τοποθετημένου ως πρωθυπουργού στην Κατοχή από τις κατοχικές δυνάμεις.
Πιστεύω ότι έφτασε η ώρα να τελειώνουμε, ως πόλη, με αυτό το παράδοξο. Εκ μέρους της Συμμαχίας Πολιτών για τη Μεταμόρφωση θέλω να σας προτείνω να έρθει ως θέμα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο η εκκίνηση της διαδικασίας για τη μετονομασία της οδού Ι. Ράλλη. Η πρότασή μας είναι να μετονομαστεί σε οδό Γιάννη Ρίτσου, με το όνομα ενός εκ των μεγαλυτέρων Ελλήνων ποιητών και αντιστασιακού. Πρόκειται και για μια έμπρακτη κίνηση σεβασμού σε όσους αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας στον πόλεμο του 1940 -1941 και μετέπειτα στην Εθνική Αντίσταση.
Ιστορικά στοιχεία:
Ο Ιωάννης Ράλλης υπήρξε ο τελευταίος κατοχικός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Είχε αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση του Γούναρη (1921-1922). Μετά το φιλοβενιζελικό κίνημα του 1935, στις εκλογές της 9 Ιουνίου κατάρτισε συνδυασμούς με τη συμμετοχή των Ιωάννη Μεταξά και Γεωργίου Στράτου (Ένωσις Βασιλοφρόνων), αλλά δεν εξελέγη βουλευτής. Κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, ο Ιωάννης Ράλλης προσεγγίστηκε από τους κατακτητές, προκειμένου να αναλάβει την πρωθυπουργία τον Δεκέμβριο του 1942, διαδεχόμενος τον Γεώργιο Τσολάκογλου. Ανέλαβε πρωθυπουργός στις 7 Απριλίου 1943, σε μία εποχή που οι κατακτητές είχαν σκληρύνει τη στάση τους με απανωτά πογκρόμ και εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών αλλά και πυρπολήσεις χωριών σε όλη την Ελλάδα. Ως κατοχικός πρωθυπουργός, ο Ιωάννης Ράλλης οργάνωσε τα διαβόητα «Τάγματα Ασφαλείας» (1943), με τη συνηγορία ορισμένων πολιτικών του κέντρου (Πάγκαλος, Γονατάς), για την άμυνα της υπαίθρου και την αντιμετώπιση του ΕΛΑΣ. Τα Τάγματα Ασφαλείας, που τελούσαν υπό τις διαταγές των Γερμανών, συμμετείχαν σε πάμπολλες εγκληματικές ενέργειες κι έγιναν μισητά σε μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν γνωστά ως «Γερμανοτσολιάδες» ή «Ράλληδες».
Ο Ιωάννης Ράλλης παραιτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1944, μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα. Σχεδόν αμέσως συνελήφθη και στις 21 Φεβρουαρίου 1945 προσήχθη σε δίκη ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων Αθηνών, μαζί με άλλους επιφανείς συνεργάτες των Γερμανών, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όπου και καταδικάστηκε σε ισόβια. Ο Ιωάννης Ράλλης κλείσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ κι ένα χρόνο αργότερα (1946), πέθανε από καρκίνο των πνευμόνων, σε ηλικία 68 ετών.
Ο Γιάννης Ρίτσος, στον αντίποδα του Ι. Ράλλη, είναι ένας παγκοσμίως αναγνωρισμένος δημιουργός (ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος) ο οποίος διακρίνεται τόσο για την τέχνη του όσο και για τη δημοκρατική του δράση προς όφελος της ειρήνης και της ευημερίας των λαών. Ήταν πάντα, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ένας «απαρηγόρητος παρηγορητής του κόσμου” ο οποίος μέσω της ποίησής του “πάλεψε με τις λέξεις, με το χρόνο, με τα πράγματα” και πλούτισε “τον κόσμο με μόχθο κι εγκαρτέρηση”. Εντάχθηκε στις γραμμές του ΕΑΜ το 1942 παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέχρι το τέλος της κατοχής.
