Ο επικεφαλής της παράταξης «Δημιουργία Αλληλεγγύη», Παναγιώτης Μανούρης, στην ομιλία του στο Δημοτικό Συμβούλιο για την ψήφιση του νέου Προϋπολογισμού της Ν. Ιωνίας, κατηγόρησε ευθέως την Δήμαρχο, κα Θωμαΐδου, τόσο για το μείζων θέμα του νέου Προϋπολογισμού, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «στερείται οράματος, ανάπτυξης και προκοπής για την πόλη», όσο και για τον τρόπο που λειτουργεί η Δήμαρχος σε διάφορα θέματα από την στιγμή που ανέλαβε την εξουσία του Δήμου.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, η κα Θωμαΐδου και γενικότερα η διοίκηση του Δήμου κατάφερε μέσα σε 4 μόλις μήνες να απογοητεύσει τους δημότες της Ν. Ιωνίας με τις ενέργειες της, καθώς όπως τόνισε «έξω απ’ αυτή την αίθουσα ο κόσμος βράζει. Μετά από κάθε συνεδρίαση που ξημερώνουμε άσκοπα εδώ μέσα, βγαίνουμε στις γειτονιές και εισπράττουμε την αγωνία και την αγανάκτηση».
Αναλυτικά η τοποθέτηση του κ . Μανούρη
«Αυτός ο προϋπολογισμός είναι κάτι παραπάνω από πίνακες με ισοσκελισμένα νούμερα. Είναι ένας καθρέφτης του τρόπου που σχεδιάζετε να διοικήσετε το Δήμο. Η άποψή μας είναι πως αυτό το σχέδιο στερείται οράματος, ανάπτυξης και προκοπής για την πόλη. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι πως η Νέα Ιωνία την ίδια ώρα χειμάζεται από το έλλειμμα της ανάπτυξης, που σας είναι άγνωστη λέξη.
Και για να το πω απλά: Η ΠΟΛΗ ΡΗΜΑΖΕΙ κι εσείς εδώ μέσα μας σέρνετε 4 μήνες σε ατέρμονες συνεδριάσεις που καλύπτουν ΜΟΝΟ την ανεπάρκειά σας.
Σήμερα λοιπόν δεν θέλω να μιλήσω για τις παραμέτρους του προϋπολογισμού σας. Δεν βλέπω καν ουσία σε όλα αυτά. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο μας φέρνει στη δύσκολη θέση να ΠΡΕΠΕΙ να στηρίζουμε τις επιλογές σας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα κάνουμε κριτική στην απραξία σας.
Είπα πριν πως ο προϋπολογισμός σας είναι καθρέφτης. Έχει όμως δύο όψεις και εγώ σήμερα θέλω να σας μιλήσω για αυτήν που μάλλον δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να δείτε. Ένας μεγάλος εμπορικός Δήμος της πρωτεύουσας, η Νέα Ιωνία, μία περήφανη πατρίδα των ξεριζωμένων της Μικράς Ασίας παραδίδεται στον απόλυτο μαρασμό. Την ώρα που άλλες περιοχές με λιγότερη υποδομή και προοπτική ψάχνουν εναγωνίως μία θέση στη σύγχρονη πραγματικότητα, εμείς εδώ παίζουμε τους μαθητευόμενους μάγους που από φόβο και αμετροέπεια δεν παίρνουν ευθύνες και πρωτοβουλίες.
Μας κυκλώνουν όμως ήδη η αγανάκτηση και τα προβλήματα των Δημοτών. Έξω απ’ αυτή την αίθουσα, ο κόσμος ήδη απελπίζεται με τις πρακτικές σας.
Απελπίζεται στις επικίνδυνες παιδικές χαρές, στα πεζοδρόμια που γέμισαν λακκούβες, στα σχολεία που βάζουν νερό της βροχής, στις πλατείες με τις ξηλωμένες πλάκες, στους δρόμους που γεμίζουν κρατήρες. Ο κόσμος εκεί έξω κυρία Δήμαρχε περιμένει από σας έργο κι όχι πλατύ αυτοκρατορικό χαμόγελο.
Κι εσείς ήδη σε 4 μήνες καταφέρατε το ακατόρθωτο: να τον απογοητεύσετε μιλώντας μόνο για χλιδάτα δημαρχεία, βυζαντινές σημαίες και μπορντωροδοκόκκινα πεζοδρόμια. Την αισθητική όμως σε μία πόλη την προσαρμόζεις μόνο αφότου λύσεις τα χρειώδη και καθημερινά προβλήματα.
Έξω απ’ αυτή την αίθουσα κυρία Θωμαΐδου, ο κόσμος βράζει. Μετά από κάθε συνεδρίαση που ξημερώνουμε άσκοπα εδώ μέσα, βγαίνουμε στις γειτονιές και εισπράττουμε την αγωνία και την αγανάκτηση. Οι Δημότες θέλουν να νιώσουν στην πράξη τις καλές προθέσεις και απαιτούν έργο. Κρατώντας σήμερα αυτό το κείμενο που φτιάξατε για προϋπολογισμό έτους, μπορείτε αλήθεια να τους κοιτάξετε στα μάτια και να τους πείτε πως υπάρχει ελπίδα για τη Νέα Ιωνία;
Λυπάμαι ειλικρινά, γιατί τόσο ο ίδιος όσο και η παράταξή μου είμαστε υποχρεωμένοι να μείνουμε στο ίδιο έργο θεατές. Κι ακόμα χειρότερα, μας έχει ανατεθεί ο άχαρος ρόλος να δείχνουμε ανοχή στην απραξία και την αβελτηρία.»
