Σηπτικές δεξαμενές… 

Πολύς λόγος τελευταία για τη «σηπτική δεξαμενή», που μοιάζει με πισίνα, σε αρχοντικό των Σπετσών. Σιγά το θέμα και σιγά το πρόβλημα, για να αναδειχθεί σε αντικείμενο πολιτικής συζήτησης και αντιπαράθεσης.

Οι «σηπτικές δεξαμενές», κυριολεκτικές και μεταφορικές, κατακλύζουν και το φυσικό και το πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Δύσοσμες και οι μεν και οι δε. Αλλά περισσότερο επικίνδυνες αυτές του πολιτικού περιβάλλοντος.

Οι πρώτες, συγκεντρώνουν τα βιολογικά και οικιακά υγρά απόβλητα και υπό την προϋπόθεση της σωστής λειτουργίας τους, αποτελούν μια κάποια λύση σε πραγματικό πρόβλημα. Αλλά κι όταν δυσλειτουργούν , έχουν περιορισμένη εμβέλεια και μολύνουν το φυσικό τους περίγυρο, σε περιορισμένη ακτίνα.

Οι δεύτερες, συγκεντρώνουν τα πολιτικά απόβλητα και μολύνουν καθολικά την πολιτική ζωή και ευτελίζουν το δημόσιο λόγο.

* * *

Η δημόσια συζήτηση για την αμφισβητούμενη πισινόμορφη δεξαμενή των Σπετσών, αποδεικνύει την επικινδυνότητα της πολιτικής «σηπτικής δεξαμενής», που έχει εγκατασταθεί στο επίκεντρο της ελληνικής πολιτικής ζωής. Την εγκατέστησε ο μέγας ‘διχαστικός τσαρλατάνος’ Αλέξης Τσίπρας και τη γέμισε με τα πιο δηλητηριώδη υλικά: Μίσος και εχθροπάθεια, χυδαιότητα και ευτέλεια, αμάθεια και θρασύτητα, ψέμα και εξαπάτηση.

Χωρίς αυτήν, η δεξαμενή των Σπετσών, δεν θα απασχολούσε κανέναν, πέραν των αρμόδιων πολεοδομικών υπηρεσιών.

Ο Τσίπρας, βέβαια, αναγκάστηκε να παραμερίσει -καιροσκοπώντας και καραδοκώντας- υπό το βάρος της πολιτικής και ηθικής χρεοκοπίας του. Αλλά η «σηπτική δεξαμενή» του παρέμεινε, κληροδότημα στους επιγόνους του και πηγή αναθυμιάσεων για την πολιτική ζωή της χώρας.

* * *

Οι αναθυμιάσεις της επηρεάζουν και τα μείζονα και τα ελάσσονα της πολιτικής ζωής και της κοινωνίας. Από το βήμα της Βουλής μέχρι το καφενείο της γειτονιάς.

Το επίπεδο στο οποίο διεξάγονται δημόσιος διάλογος και πολιτική αντιπαράθεση, δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος ή ενός ηγέτη. Διαμορφώνονται στη συνισταμένη λόγων και συμπεριφορών του συνόλου των πολιτικώς δρώντων προσώπων και σχημάτων και καθορίζουν το δημόσιο ήθος.

Οι αλληλεπιδράσεις, προς το καλύτερο ή το χειρότερο, είναι φυσικές και αναπόφευκτες. Η παράσυρση και ο διαγκωνισμός στην ευτέλεια, αλληλοτροφοδοτούνται και εξωθούν στον κατήφορο.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -άξιος κατά τούτο διάδοχος του προκατόχου του-, εξαπολύει αφειδώς και με αβάσταχτη ελαφρότητα, τα υλικά της δεξαμενής Τσίπρα.

Η ευτελής κυβερνητική ενασχόληση με τη δεξαμενή των Σπετσών, μάλλον ως παράσυρση από την ακρατή ρητορική του εξηγείται, χωρίς φυσικά να δικαιολογείται.

* * *

Οι μολυσματικές επιπτώσεις του αθλιότερου κεφαλαίου της μεταπολιτευτικής ιστορίας μας, θα εξακολουθήσουν μέχρι να εκμηδενιστεί η πηγή τους.

Η εντεινόμενη αποσάθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τις εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, αποτελούν ευκαιρία για την τελειωτική απαλλαγή από την πολιτική τερατογέννεση, που ζήσαμε.

Απαραίτητη προϋπόθεση: Να τελειώσει το παραμύθι της τάχα ενιαίας Κεντροαριστεράς. Πλαστό κατασκεύασμα άστεγων τυχοδιωκτών που αναζητούν σανίδα σωτηρίας, συντηρούμενο από αφελείς ιδεοληπτικούς και επιτήδειους καιροσκόπους.