ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ, ΟΛΑ ΚΑΛΑ;
- Άρθρο του π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης Μιλτιάδη Καρπέτα
Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ απετέλεσαν σημαντικό πολιτικό γεγονός, που άφησε πολλά θετικά στην πολιτική ζωή της χώρας.
Όσες επιφυλάξεις και να έχει κανείς, για το αν το τελικό αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο δυνατό για το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει ότι πρόκειται για ένα νέο ξεκίνημα, σε πολύ ευνοϊκές συνθήκες.
Προφανώς, ο δρόμος είναι μακρύς, οι δυσκολίες μεγάλες και οι προϋποθέσεις επιτυχίας πολλές και σύνθετες.
*****
Στην τετράμηνη προεκλογική περίοδο, πέρα από επιμέρους αντιθέσεις και προσωπικές στοχεύσεις, αναδείχτηκαν δύο σαφώς διαφορετικές αντιλήψεις.
Η πρώτη, κολλημένη στο παρελθόν, ερμηνεύει τη σημερινή πραγματικότητα, με τα δεδομένα της δεκαετίας του 1980 . Από κει πηγάζουν η αυτάρεσκη έπαρση του «ένδοξου παρελθόντος», η απαρχαιωμένη αντιδεξιά ρητορική και το ανυπόστατο σήμερα ιδεολόγημα περί προοδευτικών δυνάμεων.
Σε συμβολικό επίπεδο, η αντίληψη αυτή εκφράζεται από το παρωχημένο πλέον θούριο «Με το νταούλι και με το ζουρνά», που παραπέμπει στο άλλο «Νταούλι» που θα βάραγε ο Α. Τσίπρας και θα χόρευαν οι αγορές. Ακόμα και γι’ αυτό, καλό είναι να αποφεύγεται.
Προφανώς, η αντίληψη αυτή εξακολουθεί να έχει κάποια βάση αλλά είναι σε αποδρομή. Πολιτικά, είναι χρήσιμη σε τυχάρπαστους καιροσκόπους και λείψανα του παρελθόντος αλλά ανασχετική για τη νέα πνοή, που χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ.
Η άλλη αντίληψη πιστεύει στην προσαρμογή πολιτικού λόγου, ιδεών , ύφους, θέσεων και προτάσεων, στη σημερινή πραγματικότητα. Εκφράζεται συνοπτικά από το «Λιγότερα συνθήματα και πιο πολύ δουλειά».
Η ικανότητα προσαρμογής είναι κανόνας επιβίωσης και στην Πολιτική.
Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένα λαμπρό παράδειγμα: Το «Δείπνο των Τεσσάρων» στο σπίτι της μοναδικής Βάσως Παπανδρέου, από το οποίο ξεκίνησε η κατά Ευ. Βενιζέλο «δεύτερη ραψωδία» του ΠΑΣΟΚ. (Αλήθεια πόσα χρωστάει το ΠΑΣΟΚ, η κοινωνία και η χώρα σ’ αυτή την υπέροχη γυναίκα;).
*****
Μια νέα επιτυχής «ραψωδία» του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να ξεκινήσει τώρα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ενισχυμένος από την επανεκλογή του, πρέπει να συγκεράσει επιδέξια τις διαφορετικές αντιλήψεις, εξασφαλίζοντας την ενότητα και να χαράξει πορεία , απαλλαγμένος από αγκυλώσεις και βαρίδια του παρελθόντος.
Μετά την υπερβολική αν όχι άδικη κριτική που δέχτηκε, έδειξε σύνεση και μετριοπάθεια και με εύστοχους χειρισμούς οδήγησε το κόμμα σε υποδειγματική εκλογική διαδικασία. Λάθη, αδυναμίες και αστοχίες – (με κορυφαία την προώθηση ενός αλλόκοτου υβριδίου στον Δήμο Αθηναίων)- της πρώτης του θητείας, σβήστηκαν με την επανεκλογή του.
Η προσαρμοστικότητά του, το ύφος των επινίκιων δηλώσεών του και το ενωτικό πνεύμα στη συγκρότηση του νέου Πολιτικού Κέντρου, είναι καλοί οιωνοί. Βέβαια, τα ζιζάνια που η αστοχία στον Δήμο Αθηναίων έσπειρε, εκδηλώθηκαν από την πρώτη στιγμή, με την ίδια αυθάδεια και θρασύτητα που ξεφύτρωσαν την επομένη των ευρωεκλογών. Αλλά το αποτελεσματικό ράντισμα ή ακόμα και η εκρίζωσή τους, αν χρειαστεί, είναι εύκολη υπόθεση.
Όλα καλά μέχρις εδώ. Η πρόκληση είναι ανοιχτή και η ευκαιρία δεδομένη. Η αξιοποίησή της θα είναι επωφελής για το ΠΑΣΟΚ, την κοινωνία και τη χώρα.
