O υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Πατούλης επισκέφθηκε τις λυόμενες εγκαταστάσεις που κατασκευάζονται προκειμένου να μετεγκατασταθούν από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο τα παιδιά του 21ου δημοτικού σχολείου Μενιδίου, καθώς τα κοντέινερ που χρησιμοποιούνται ως σχολική υποδομή εδώ και 20 χρόνια-από το σεισμό του 1999, είναι απολύτως ακατάλληλα.
Όπως ενημερώθηκε από τοπικούς φορείς, εκπαιδευτικούς και γονείς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για την ανέγερση σχολικού συγκροτήματος, με συνέπεια οι 357 μαθητές να αναγκάζονται να συνεχίσουν να πηγαίνουν σε σχολείο που στεγάζεται σε κοντέινερ.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο δημοτικό σχολείο στο Μενίδι, ωστόσο, όπως επισημάνθηκε στον κ. Πατούλη πολιτεία και αρμόδιοι φορείς επιρρίπτουν τις ευθύνες εκατέρωθεν, χωρίς να βρίσκεται λύση στο ζήτημα. Οι χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα, τα προβλήματα ασφάλειας λόγω ελλιπούς περίφραξης και φωτισμού αλλά και η κοντινή απόσταση του σχολείου από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στην Αμυγδαλέζα, επισημάνθηκαν ως τα πιο σοβαρά προβλήματα που χρήζουν άμεσων παρεμβάσεων.
Ακολούθως ο κ. Πατούλης επισκέφθηκε και τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, όπου φιλοξενείται το σχολείο, όπου διαπίστωσε την εικόνα παρακμής και συζήτησε με το Διευθυντή του για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει όλα αυτά τα χρόνια.
Παράλληλα στον υποψήφιο Περιφερειάρχη Αττικής μεταφέρθηκαν οι διαμαρτυρίες φορέων και κατοίκων της περιοχής για το γεγονός ότι στο Δήμο Αχαρνών δεν έχουν γίνει ανταποδοτικά έργα κοινής ωφέλειας όπως είναι πάρκα, παιδικές χαρές, χώροι άθλησης και ψυχαγωγίας και άλλες υποδομές υπέρ των πολιτών.
«Εικόνες ντροπής στο Μενίδι»
Για «τριτοκοσμικές» εικόνες έκανε λόγο ο κ. Πατούλης και επισήμανε είναι ντροπή σε μία ευρωπαϊκή χώρα όπως είναι η Ελλάδα, να στεγάζονται σχολεία σε κοντέινερ.
Σε δηλώσεις του τόνισε χαρακτηριστικά: «Οι εικόνες που είδαμε σήμερα στο Μενίδι, είναι απαράδεκτες και προκαλούν ντροπή και θλίψη. Είναι αδιανόητο 20 ολόκληρα χρόνια μετά το σεισμό του 1999, παιδιά του δημοτικού να εξακολουθούν να πηγαίνουν σχολείο σε κοντέινερ και να μορφώνονται σε αίθουσες που στάζουν, σε σάπια πατώματα, χωρίς καμία φύλαξη, σε συνθήκες που δεν ταιριάζουν σε μία πολιτισμένη χώρα. Όπως ενημερωθήκαμε 3 γενιές παιδιών έχουν μεγαλώσει σε αυτές τις σάπιες αίθουσες και κάθε χρόνο οι υποσχέσεις για ένα καινούργιο σχολείο ανανεώνονται.
Η αναλγησία του κράτους και των αρμόδιων φορέων είναι αδιαμφισβήτητη και προκαλεί προβληματισμό. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τα παιδιά και τους γονείς τους οι οποίοι πληρώνουν το κόστος της αδιαφορίας τους. Δεν μας αξίζει αυτή η Αττική.
Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί άλλο αυτή η εικόνα παρακμής. Είναι ανεπίτρεπτο περιοχές 10.000 κατοίκων και πλέον όπως η Μπόσκιζα και η Αγία Παρασκευή του Δήμου Αχαρνών που βρισκόμαστε σήμερα, να μην έχουν υποδομές με αναπτυξιακό πρόσημο.
Για εμάς δεν υπάρχουν Δήμοι δύο ταχυτήτων. Προτεραιότητα μας είναι η ισότιμη ανάπτυξη όλων των περιοχών της Αττικής μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις με αναπτυξιακό πρόσημο. Δεσμεύομαι στους πολίτες της Αττικής ότι θα δουλέψω για να μην νιώθει κανείς μόνος του και αφημένος στην τύχη του».
